1250 Jahre Rohrbach

Von G. Knauber

Zwelfhunnertfuffzisch Jahr, ihr Leit,
wird des Jahr gfeiert. Un grad heit
denke mir an Noud un Glick,
an Krieg un Friede oft zurick
un domals an die Gnndungszeit.
Der Blick zurick isch ebbes weit.
Domals hat e Ehepaar,
des ziemlich gut begiidert war,
Theuthard un Richgard, fromme Leit,
damit vun Sinde sie befreit,
un aa de Herrgott an sie denkt,
dem Kloschder Lorsch en Wingert gschenkt.
Nooch Lorscher Codex, wohl vermerkt,
hat Rohrbach sich gewaldisch gschtärkt,
hat sich durch gut' un sch/eschdi Zeit
rescht gut entwicklt wo// bis heit,
un isch gewachse alsefort
zum ganz beliebte Stadtdaa/sort
vun Heide/berg. Un rund drum rum
guckt mer sich verwunnert um,
was aus Rohrbach worre isch
mit Weck, Worscht, Wei am Feschtdagsdisch I
Zwelfhunnertfuffzisch Jahr, des Fescht
biet uns vun allem s allerbeseht
vum Esse, Wei un Bier un Sekt:
Mir hoffe blouß, dass Jedem schmeckt!
Uff die negschde dausend Jahr
baue mir ab heit schun vor
un winsche, dass's sau weiter geht
un unser Rohrbach ewisch bschteht.